بعد از حدودا دو سال برگشتم ،نازنین پست های قبلی کە خوندم دیدم کە چقدر وضع زندگیم تو این مدتی کە نبودم تغییر کردە اون وقت ها نگرای من شاید فقط سلامتیم بود ولی الان شرایط جوریه کە دارن از خونە بیرونم میکنند نگرانی های اونموقع با الان اصلا قابل مقایسە نیست  و چقد دلم تنگ اون وقت ها شدە .

نازنین تو اون زمانی کە نبودم انگار یکی اینجا منتظر نوشته هام بودە دیگە بابالنگ درازم نیست که حتی برام کامنت بزارە 

میخوام بگم تو این مدت کە نبودم وارد رابطه شدم اشتباهاتی رو تجربه کردم دوستام از دست دادم کە بهشون اعتماد داشتم نازنین دوستم با  پسری کە دوسش داشتم بهم خیانت کرد و این سخت باورنکردنی بودمیتونم راجع بە این موضوع ساعت ها بحث کنم که چطور شکست خوردم و چطور خودمو باختم و عزت نفسم هنوز به دست نیاوردم

نازنین واسه ارشد خوندم و اون چند ماە بی شک زیباترین ماەهای زندگیم بود و سخت ترینش ،دلم برای روزای کە صبح زۆد از خواب بیدار میشدم و درس میخوندم تنگ شدە وقتی هیشکی بهم باور نڕاشت من ب خودم اعتماد داشتم ،این مدت از درسام دور شدم و اون اعتما دیگە تو خودمنمی بینم برای ادامە دادن از خودم میپرسم چرا؟چون نمیخوام بە خودم باور داشتە باشم چون بە خودم ایمان ندارم و مدام بهانە تراشی میکنم کە مادرم بهم میگە هی ازدواج کن نمیزارە برم بیرون به حجابم گیر میدە این واقعیتە این واقعیتی کە من درش زندگی میکنم سختە ولی نە بە اجدازەای کە نتونم تحملش کنم من باید دست از گریەزاری بردارم من باید دست از قربانی جلوە دادن خودم بردارم هیشکی قرار نیست دلش بای تو بسوزە و تو نیازی به دلسوزی کسی نداری .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: